«Το σπίτι και ο κόσμος» του μεγάλου Ινδού στοχαστή Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ είναι ένα νεωτερικό μυθιστόρημα, τολμηρό τόσο στο περιεχόμενο όσο και στη μορφή του. Τα θέματα που αγγίζει ήταν εξαιρετικά ευαίσθητα την εποχή που γράφτηκε, στην Ινδία όσο και στη Δύση. Το έργο αμφισβητεί δύο πίστεις τις οποίες οι κοινωνίες και τα έθνη θεωρούσαν ιερές και απαραβίαστες – τη συζυγική πίστη και την πίστη στο έθνος. Ο χειρισμός των δύο θεμάτων στο μυθιστόρημα του Ταγκόρ είναι «μοντέρνος», περίτεχνος και εντυπωσιακός. Δύσκολα θα βρει κανείς στη δυτική λογοτεχνία έργο που να πραγματεύεται ταυτόχρονα με τόση δεινότητα τα δύο αυτά θέματα – το «σπίτι» και τον «κόσμο», τον «οίκο» και τον «δήμο», το «μέσα» και το «έξω».