Τα βήματα της την έφερναν συχνά σ’ ένα κυπαρίσσι. Ψηλό, γέρικο, φαγωμένο απ’ τις βροχές στο μικρό ύψωμα. Πάνω του ακουμπούσε το σούρουπο η Ερατώ, κοιτούσε τα φώτα της πόλης κι ονειρευόταν… αυτό που ούτε καν τολμούσε να ονειρευτεί. Μια απόδραση. Ένα ταξίδι στα φώτα που έβλεπε από μακριά….
