Δυο φίλοι αποκλείονται σ’ ένα ερημονήσι του Δούναβη και αιχμαλωτίζονται από τη μυστηριακή δύναμη της περιοχής. Η άγρια γοητεία του τοπίου μετατρέπεται σε αόριστη απειλή και κατόπιν σε υποβολή μιας άλλης, αόρατης και φοβερής πραγματικότητας, που περισσότερο υπονομεύει τους δυο ήρωες εσωτερικά παρά τους επιβουλεύεται εξωτερικά. Είναι χαρακτηριστική η διπλή σημασία της φύσης: από τη μια απειλεί τον άνθρωπο, από την άλλη όμως επιδρά πάνω του απελευθερωτικά, γιατί τον κάνει να συνειδητοποιήσει την κρυφή πλευρά του και του δίνει μια ιδέα των χαμένων του δυνάμεων.
