Ο Αντώνης Κόκκινος γεννιέται ένα μεσημέρι καταμεσής ενός χωραφιού κάπου στην Ήπειρο, τη μέρα που ξεσπάει μια άγρια καταιγίδα. Τρεις μέρες μετά η μάνα του ξεψυχάει από επιπλοκές της γέννας. Από εκείνη τη στιγμή ο πατέρας του αρνείται να τον δει. Μεγαλώνει από τη μεγάλη του αδελφή, στερημένος από γονείς.
Δεκαπεντάχρονο παιδί φεύγει από το χωριό του για την Αμερική με το όνειρο να κάνει πολλά λεφτά. Η ζωή όμως δεν του χαρίζεται. Δουλεύει σκληρά, από παιδί για θελήματα μέχρι μπάρμαν στο περίφημο κλαμπ Στούντιο 54 της Νέας Υόρκης, για να καταλήξει να πουλάει έρωτα σε ώριμες, πλούσιες γυναίκες. Μία από αυτές τον παίρνει υπό την προστασία της. Όταν όμως αφήνει έγκυο τη δεκαεφτάχρονη κόρη της, το σκάει και εξαφανίζεται.
Μετά από χρόνια οι συνθήκες τον αναγκάζουν να επιστρέψει στην Ελλάδα, χωρίς να γνωρίζει ότι μόλις τώρα αρχίζουν τα πραγματικά του προβλήματα. Ο σκληρός Τόνι Ρεντ δεν έχει καμία σχέση με το αμούστακο αθώο αγόρι που έφυγε σαν Αντώνης Κόκκινος, εκτός από ένα πράγμα: Κάθε φορά που βρέχει του αρέσει να γίνεται μούσκεμα, νιώθοντας έτσι το χάδι της μάνας που δε γνώρισε ποτέ…
Δεκαετία 1960, Ήπειρος. Η ζωή του Αντώνη Κόκκινου σημαδεύεται από μια άγρια καταιγίδα που ξεσπά την ημέρα της γέννησής του στη μέση ενός χωραφιού. Πριν νιώσει το χάδι της εξασθενημένης μάνας, οι πρώτες σταγόνες που πέφτουν πάνω στο γυμνό ματωμένο κορμάκι του τον δένουν μαζί τους για πάντα. Από εκείνη τη στιγμή η μοίρα τού γυρίζει την πλάτη. Τα πρώιμα χρόνια του στο χωριό χαράζονται από περιφρόνηση και προβλήματα που δεν αρμόζουν σ’ ένα παιδί. Οι συνθήκες τον αναγκάζουν στα δεκαπέντε του να ξενιτευτεί στην Αμερική με έναν σκοπό: να γίνει πλούσιος. Σύντομα αντιλαμβάνεται πως δουλεύοντας σκληρά και κάτω από άθλιες συνθήκες το όνειρό του να αποκτήσει λεφτά θα παραμείνει όνειρο. Η γνωριμία του με μια πάμπλουτη αλλά πολύ μεγαλύτερή του γυναίκα θα τον βάλει στα καλά σαλόνια της Νέας Υόρκης. Από εκεί και μετά η ζωή του αλλάζει. Προς το καλύτερο ή χειρότερο; Ο Τόνυ Ρεντ πλέον δεν έχει καμία σχέση με το αθώο παρελθόν του. Οι συνθήκες τον μετατρέπουν σ’ έναν άνδρα στυγνό, χωρίς συναισθήματα, έλεος και αγάπη για κανέναν. Το μόνο κοινό σημείο με εκείνο το αγνό Ελληνόπουλο που άφησε πίσω του είναι ένα πράγμα: Κάθε φορά που βρέχει του αρέσει να γίνεται μούσκεμα, νιώθοντας έτσι το χάδι της μάνας που δε γνώρισε ποτέ.
