“Κάθε ζωγραφιά μάς αφηγείται μιαν ιστορία”. Εννέα χειμωνιάτικες μέρες στην Ιστανμπούλ του 1591. Ο Σουλτάνος, ενόψει της χιλιοστής επετείου της Εγίρας, ζητά από τους καλύτερους μικρογράφους και καλλιγράφους της αυλής του να φιλοτεχνήσουν, με άκρα μυστικότητα, ένα βιβλίο που θα δοξάζει
την Οθωμανική Αυτοκρατορία – θέλει, όμως, οι ζωγραφιές του έργου να γίνουν σύμφωνα με τις τεχνοτροπίες των Φράγκων, κάτι που συνιστά προσβολή για το Ισλάμ. Η Σεκιουρέ, μητέρα δυο ατίθασων μικρών αγοριών, επιθυμεί να ξαναπαντρευτεί, καθώς η τύχη του συζύγου της, που πήγε στον πόλεμο, αγνοείται επί τέσσερα χρόνια. Στο σπίτι της παρακολουθεί τους μικρογράφους να ζωγραφίζουν, υπό την επίβλεψη του πατέρα της. Σύντομα, ένας μικρογράφος θα δολοφονηθεί, και τότε ο Αρχιμικρογράφος θα κληθεί να ανακαλύψει τον δολοφόνο μέσα σε τρεις ημέρες, σύμφωνα με τη διαταγή του Σουλτάνου. Εν τω μεταξύ, οι μικρογράφοι και οι καλλιγράφοι συγκεντρώνονται τα βράδια σ’ένα καφενείο και διασκεδάζουν με τις ιστορίες που αφηγείται με αιχμηρή γλώσσα ένας λαϊκός παραμυθάς. Άραγε η δολοφονία να οφείλεται σε επαγγελματικό ανταγωνισμό, σε ερωτική αντιζηλία ή στον θρησκευτικό φανατισμό; Το “Με λένε Κόκκινο” -ένα βιβλίο του βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας Ορχάν Παμούκ για την τέχνη και την καλλιτεχνική αφοσίωση, τον έρωτα και τον θάνατο, καθώς και τη σχέση της Ανατολής με τη Δύση- συνδυάζει με συναρπαστικό τρόπο το φιλοσοφικό με το αστυνομικό μυθιστόρημα.
Η έκδοση αυτή συνοδεύεται, για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα, από το Επίμετρο που έγραψε ο συγγραφέας δώδεκα χρόνια αφότου πρωτοεκδόθηκε το βιβλίο, καθώς και από χρονολόγιο με τα ιστορικά γεγονότα που αναφέρονται στο μυθιστόρημα.
