Τις ράγιες που “οδηγούν” σε μια καινούρια ζωή κοιτάει κάθε μέρα από το παράθυρό της η δεκάχρονη Σάσα. Το Κουκούτσι, όπως τη φωνάζει ο πατέρας της, αναζητά απαντήσεις σε χιλιάδες ερωτήματα που ξεφυτρώνουν κάθε λίγο και λιγάκι σαν μανιταράκια στο κεφάλι της. Ποιος θα της λύσει τις απορίες; Η μαμά της και η Ντούνια, που δουλεύει χρόνια στο σπίτι τους, δεν έχουν πολλή υπομονή για εξηγήσεις. Μόνη της ελπίδα ο πατέρας της που την ακούει προσεκτικά και στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο του της εξηγεί όσα εκείνη διψάει να μάθει. Ο Σουσάμης -έτσι τον φωνάζει η κόρη του- είναι γιατρός και δε διακρίνει τους αρρώστους σε πλούσιους και φτωχούς, ούτε σε Ρώσους και Πολωνούς ή Εβραίους, ούτε σε χριστιανούς και αλλόθρησκους.

Με αυτές τις αξίες μεγαλώνει η Σάσα στην προεπαναστατική Ρωσία καταφέρνοντας να υψώσει το ανάστημά της στην αδικία και να μάθει τι σημαίνει να είσαι αληθινός ήρωας. Παρακολουθεί όσα συμβαίνουν γύρω της και περιμένει με λαχτάρα και ενθουσιασμό, που μόνο τα παιδιά μπορεί να έχουν, τη μεγάλη αλλαγή που χτυπάει την πόρτα της.

“Χωρίς να χρησιμοποιεί ποτέ λεκτικά και φιλολογικά πυτοτεχνήματα, η συγγραφέας συναρπάζει το κοινό της με την απαράμιλλη δύναμη της παρατήρησής της, με τον διακριτικό αλλά υποβλητικό της στοχασμό, με το αβίαστο χιούμορ. Τα βιβλία της είναι από τα πιο μεστά κείμενα που φτάνουν στα χέρια των παιδιών αλλά και των μεγάλων.”

Ζωή Βαλάση

Η δεκάχρονη Σάσα έχει χίλια δυο ερωτήματα που ζητάνε απάντηση, π.χ. πού πάνε οι μύγες το χειμώνα ή τι σημαίνει «τ’ αυτί της γης». Η μαμά της και η Ντούνια, που δουλεύει χρόνια στο σπίτι τους, χάνουν την υπομονή τους να την ακούνε όλο να ρωτάει. Ο Σουσάμης όμως -παρατσούκλι που έδωσε η ίδια στον μπαμπά της- την ακούει πάντα με προσοχή και της λύνει τις απορίες της ακόμα και για «τ’ αυτί της γης». Κι ακούμπησε ο Σπανός τ’ αυτί του στη γη κι άκουσε την περπατησιά του δράκου που ερχότανε από μακριά… «Τ’ αυτί της γης τον έσωσε». Έτσι λέει το παραμύθι, μα η ζωή στην προεπαναστατική Ρωσία όπου ζει η Σάσα δεν μοιάζει καθόλου παραμύθι. Σίγουρα όμως αν ακουμπούσε τ’ αυτί της στη γη θ’ άκουγε περπατησιές από πέρα, μακριά στην Πετρούπολη. Περπατησιές από κάτι αλλιώτικο που ερχότανε, και η Σάσα, όσο μικρή κι αν είναι, το περιμένει με λαχτάρα και με μια μοναδική χαρά που μόνο τα παιδιά μπορεί να έχουν.