1938: Τρεις νέοι περνούν ένα ειδυλλιακό καλοκαίρι στη Λευκάδα, μακριά από τον πολιτικό αναβρασμό της Ευρώπης. Ο Πέτερ που έχει έρθει στο νησί από τη Γερμανία μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος διευθύνει μια αρχαιολογική ανασκαφή, γίνεται φίλος με τον Αντρέα και την Ελένη που ζουν στη Λευκάδα. Όταν ξεσπά ο πόλεμος και ο Πέτερ αναγκάζεται να φύγει, δίνουν την υπόσχεση ότι θα ξανασμίξουν.

1943: Ο πόλεμος έχει πια εξαπλωθεί και στην παραδεισένια Λευκάδα. Ο Αντρέας και η Ελένη έχουν ταχθεί με τις δυνάμεις των ανταρτών που αντιστέκονται στη γερμανική εισβολή. Ο Πέτερ έχει επιστρέψει, αυτή τη φορά ως καλά πληροφορημένος αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών του εχθρού, και γι’ αυτό θανάσιμα επικίνδυνος…

Mια γυναίκα στην Aθήνα. Kυκλοφορεί με ταξί είτε πρωί είτε βράδυ. Συζητά με τους οδηγούς, με τους συνεπιβάτες, ακούει, συμμετέχει, καταγράφει. Στις μακρινές αλλά και στις σύντομες διαδρομές η γυναίκα αισθάνεται ν’ αφήνει μες στα οχήματα μέρος της ψυχής της και να παίρνει, ως ανταπόδοση, σπαράγματα από τη ζωή των οδηγών ή ακόμα και των συνεπιβατών της. Mια γυναίκα, συνήθως μόνη, δώδεκα διαδρομές, δώδεκα ιστορίες που σπαρταρούν και αποκαλύπτουν ότι μες στα ταξί της Aθήνας συχνά μεταφέρεται η ζωή, καθώς, ενώπιον αγνώστων και συνήθως πρόθυμων ακροατών, καρδιές ανοίγονται κι εκφράζονται ανεμπόδιστα, παραπονούνται, παρηγορούνται, εξομολογούν, εξομολογούνται, νοσταλγούν, σχολιάζουν, πονούν, χαίρονται για όσο επιτρέπει η κούρσα, για όσο επιβάλλει η μοναξιά.

Δώδεκα ιστορίες εύφλεκτες, που ξετυλίγονται στην καρδιά της σύγχρονης Aθήνας, μιας πρωτεύουσας που άλλα έταξε αρχικά στους πολίτες της, όπως στην αφηγήτρια, και εντελώς άλλα πρόσφερε, μη διαθέτοντας τελικά παρά μια καρδιά από πέτρα.