Η Αρχιφύλακας Μπάρμπαρα Χέιβερς και ο Επιθεωρητής Τόμας Λίνλεϊ καλούνται να διαλευκάνουν ένα έγκλημα που απειλεί να κλονίσει συθέμελα την κοινωνία μιας ειδυλλιακής μεσαιωνικής πόλης στην Αγγλία. Η φιλήσυχη κοινότητα του Λάντλοου αναστατώνεται όταν ο ιερωμένος Ίαν Ντρούιτ κατηγορείται για ένα σοβαρό έγκλημα. Λίγο αργότερα, ο Ίαν εντοπίζεται νεκρός μέσα στο αστυνομικό τμήμα. Αυτοκτόνησε; Ή δολοφονήθηκε;

Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για αυτοκτονία. Όμως η Μπάρμπαρα έχει την έντονη αίσθηση πως κάτι της διαφεύγει. Μια προσεκτική ματιά στους φαινομενικά συνηθισμένους κατοίκους του Λάντλοου αποκαλύπτει ότι όλοι τους σχεδόν έχουν κάτι να κρύψουν.

Ένα αριστοτεχνικό θρίλερ που αποδεικνύει γιατί η Τζορτζ είναι μια από τις πιο αναγνωρισμένες σύγχρονες συγγραφείς.

Αγαπούσε ξεχωριστά τον Κίτσο. Τον ένιωθε μες στην καρδιά του. Πέταξε από χαρά όταν άκουσε πως θα πήγαινε μ’αυτούς τους λεβέντες. Τους θαύμαζε και τους καμάρωνε, όταν χόρευαν στην αυλή της εκκλησιάς με τ’αντάρτικα τραγούδια, όταν τους έβλεπε να ανεβαίνουν αρματωμένοι το βουνό, πηγαίνοντας θαραλλέα σε κάποια μάχη. Έτσι ο γιός του φόρεσε τη στολή του αντάρτη. Τον έστειλε κάπου εκεί προς τα βορεινά χωριά. Λίγες μέρες μετά έλαβε ένα γράμμα του. Τού’γραφε πως μαθαίνει τόσα πράματα σε τούτο το στρατό, που ούτε και σε σχολειό αν πήγαινε δεν θα τα μάθαινε. Όλοι εκεί τον αγαπούσαν και του φέρνονταν σά να’ταν καλύτερα κι απ’αδέρφια. Ο Καρτέρης πρώτη φορά ένιωθε έτσι. Σ’όλη τη μέχρι τότε ζωή του, ήταν κλεισμένος όχι μόνο στον εαυτό του, αλλά και από τους άλλους χωριανούς του. Τους απέφευγε γιατί νόμιζε πως τον βλέπανε σαν κακούργο, σαν ένα ξένο που ήρθε σ’αυτό το χωριό να κρύψει τη ντροπιασμένη μορφή του. Τώρα ήθελε νατους φωνάξει: ”Έι σεις κιοτήδες. Κοιτάξτε, ο γιός μου πολεμάει αντρίκεια με τα παλληκάρια του Λαϊκού Στρατού. Άιντε λοιπόν, τα δικά σας παιδιά τι κάνουν;’