Η Φιόνα, μια νεαρή γλύπτρια με αναγνωρισμένη ήδη την αξία της, που υποφέρει από έλλειψη αγάπης κι έχει έντονες ιδεοληπτικές τάσεις, ερωτεύεται τον Ραίημοντ, γνωστό επιχειρηματία, πολύ μεγαλύτερο της. Δεκαπέντε χρόνια παντρεμένος, εκείνος της θυμίζει αδιάκοπα πως δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τη γυναίκα του. Και προσθέτει: «Αυτό που κάνουμε μαζί δεν το κάνω για πρώτη φορά. Δεν έπρεπε να με αφήσεις να το κάνω»… Γραμμένο με πυρετικά παθιασμένο ύφος, το μυθιστόρημα “Η άλλη γυναίκα” ξετυλίγεται σ’ ένα σουρεαλιστικό κόσμο από δωμάτια ξενοδοχείων, ρεστοράν και ταξί -ενώ η σύζυγος γίνεται σιγά σιγά “η άλλη γυναίκα”, όπως την πλάθει με την φαντασία της η ερωμένη. Συνταρακτικό ταξίδι στη φουρτουνιασμένη θάλασσα του αυτοκαταστροφικού πάθους, το βιβλίο αυτό είναι η δυνατή κραυγή του πόνου μιας νέας γυναίκας που αναλώνεται από τη δίψα της για έρωτα.

Η Έλλι και ο Νταν είναι η ζωντανή απόδειξη ότι τα ετερώνυμα έλκονται. Εκείνος διαβάζει πάντα τις οδηγίες χρήσεως, εκείνη σπεύδει να τις πετάξει ανοίγοντας τα κουτιά. Εκείνος είναι μανιώδης των σπορ, εκείνη έχει αλλεργία σε οποιαδήποτε μορφή άθλησης. Η Έλλι δεν έχει οικογένεια, ο Νταν έχει τη Λίντα, μια μητέρα πρόθυμη να αναλάβει τα πάντα για χάρη του. Κι ενώ στην αρχή η Έλλι είναι ενθουσιασμένη στην ιδέα μιας μεγάλης αγαπημένης οικογένειας, καθώς οι προετοιμασίες του γάμου προχωρούν, αρχίζει ν’ αναρωτιέται αν είναι φυσιολογικό να μιλάει ο Νταν με τη μητέρα του πέντε φορές την ημέρα απαραιτήτως. Τα νέα της εγκυμοσύνης της Έλλι θα πυροδοτήσουν την έκρηξη. . .