Όταν γύρω στα 1865 ο Ντοστογιέφσκυ άρχισε να γράφει το “Έγκλημα και Τιμωρία”, το υπέροχο μυθιστόρημα που άπλωσε τη φήμη του έξω από τη Ρωσία, ήταν και ο ίδιος πνιγμένος στα χρέη, όπως ακριβώς και ο ήρωας του Ρασκολνικώφ, ο νεαρός φοιτητής που δολοφονεί, στη συνέχεια της ιστορίας αυτής, μια απαίσια γριά τοκογλύφο για τα χρήματα της. Μέσα από το δράμα του Ρασκόλνικωφ, που κατατρέχεται από τις τύψεις του, ο Ντοστογιέφσκυ καταπιάνεται με ένα πανανθρώπινο πρόβλημα, που είχε συλλάβει για πρώτη φορά όταν ήταν εξόριστος στην Σιβηρία. Ο αναγνώστης της γλαφυρής αυτής μετάφρασης θα γνωρίσει ακόμα, στο “Έγκλημα και Τιμωρία”, μια υπέροχη πινακοθήκη χαρακτήρων και εκείνη τη βαθιά διορατικότητα του Ντοστογιέφσκυ που φθάνει ως τα μύχια της ανθρώπινης ψυχής και τον κάνει τον πιο συγκλονιστικό απ’ όλους τους συγγραφείς.