Ο αναγνώστης που έτυχε να διαβάσει τ’ ”Ακροκεραύνια” του Χ. Μηλιώνη θ’αναγνωρίσει στη “Δυτική συνοικία” τη συνέχειά τους. Κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου είναι ο Δημήτρης, γιατρός από αγροτική οικογένεια που με το γάμο του μεταφυτεύτηκε στις παρυφές του Λυκαβηττού. Η καταγωγή του δε σημαίνει μονάχα διαφορετική κοινωνική προέλευση, αλλά-μεταξύ των άλλων-και διαφορετικό φορτίο εμπειριών. Η αφήγηση αρχίζει τον καιρό της “χαμένης άνοιξης”, πριν από τη δικτατορία, και ξετυλίγεται αντίστροφα, καθώς μια ερωτική ιστορία πυροδοτεί τη μνήμη του ήρωα και αφυπνίζει την προσωπική του μυθολογία: ” Όλα αυτά τα χρόνια -γράφει ο συγγραφέας-η μνήμη του έμοιαζε σταματημένο ρολόι που σκονιζόταν ξεχασμένο σε κάποιο ράφι, μα καθώς βγήκε στη μέση η Άννα και το κούρντισε, πήρε πάλι μπρος και δούλευε με μια ένταση που σχεδόν τον τρόμαζε”. Τι σημασία μπορεί να έχει η αφύπνιση μιας προσωπικής μυθολογίας εξαρτάται βέβαια και από τον αναγνώστη.
