“Υπάρχει μια τελευταία φορά που θα δεις κάποιον, αλλά εσύ δεν το ξέρεις ότι θα είναι η τελευταία. Κι ύστερα εύχεσαι να ήξερες τότε όλα όσα ξέρεις τώρα. Αλλά δεν τα ήξερες και τώρα πια είναι αργά. Και λες στον εαυτό σου: Πού να το ‘ξερα, πώς να το ‘ξερα. Έτσι λες στον εαυτό σου. Αυτή είναι η ιστορία του χαμού της μητέρας μου. Μια μέρα, με έναν μοναδικό για σας τρόπο, θα γίνει και δική σας ιστορία.” Η Νίκι Ίτον είναι μια ανεξάρτητη τριαντάχρονη γυναίκα στη γεμάτη ζωή της οποίας ο ρόλος της κόρης δεν έχει θέση. Ο ξαφνικός χαμός της μητέρας της όμως θα σηματοδοτήσει την αρχή μιας ριζικής αλλαγής του εαυτού της μέσα από την προσπάθειά της να συμφιλιωθεί με την απώλεια. Η βασανιστική αυτή πορεία, που θα διαρκέσει ένα χρόνο, εκτός από το μούδιασμα, τη θλίψη και το πένθος, της επιφυλάσσει ένα συγκλονιστικό μάθημα αγάπης και, τελικά, την κατάκτηση της ωριμότητας.
