….Τώρα πιά, αργά και που, τις ατέλειωτες χειμωνιάτικες νύχτες, του ξανάρχεται το όνειρο της Ηλέκτρας, με μια παράξενη όμως ένταση. Η μορφή της μοιάζει παραποιημένη, η έκφραση του προσώπου της δείχνει μια σκληράδα απρόσμενη, φαίνεται πως έχει κι αυτή προσαρμοσθεί στα μυστήρια και στα σκοτάδια του κόσμου. Κι όμως, όλοι τους κάτι άλλο έλπιζαν, κάτι που δεν έγινε κι ίσως δε θα γίνει ποτέ…
