Η <<Φθινοπωρινή Καταιγίδα>> είναι το πρώτο μυθιστορηματικό έργο του Λουκά Δαράκη, που η προηγούμενη ποικίλη πνευματική παραγωγή του αποκαλείται από δοκίμια και πραγματείες φιλοσοφικές, κοινωνικοπολιτικές, νομικές και κριτικής. Η <<Φθινοπωρινή Καταιγίδα>> είναι ψυχογραφία ενός ιδιόμορφου έρωτα ηλικιωμένου ανθρώπου με συνθετικό πνεύμα ρεαλισμού και ιδεαλισμού, που δεν βρίσκει ανταπόκριση από τη γυναίκα που αγαπά και εξιδανικεύει, με αποτέλεσμα να περιπέσει σε νοσηρότητα το ζωογόνο αρχικά αίσθημά του και να εξελιχτεί σε ένα τυραννικό πάθος που περνάει από διάφορες φάσεις διαλεκτικής μορφής και τελικά τον παρασύρει σ’ ένα αιφνίδιο τραγικό τέλος. Ο Συγγραφέας αντιμετωπίζει και εμβαθύνει στο άλυτο πρόβλημα του ανθρώπου που αγαπά και δεν αγαπιέται, για να αφήσει στο τέλος να φανεί ότι μόνον ο θάνατος δίνει την πραγματική λύση του.