Πρόκειται για δυο από τα πιο έξοχα διηγήματα του διάσημου κιργιζιανού συγγραφέα, που εντυπωσιάζουν με τη δύναμη της περιγραφής. Με μυθοπλαστική δεινότητα, ο Αϊτμάτοβ αποκαλύπτει την ειλικρίνεια, την ευγένεια, την ανθρωπιά των χαρακτήρων του, που κινούνται ηρωικά στη αμείλικτη τροχιά της μοίρας τους.
Ο έρωτας και το καθήκον απέναντι στην εργασία και στην οικογένεια έρχονται σε αναπόφευκτη σύγκρουση μέσα σ’ ένα πολιτισμένο σκηνικό, όπου και θριαμβεύει η λογική του κοινού νου.
