“…έτσι θα σου ρουφήξω την καρδιά και το μυαλό, όπως πίνουμε την κόκα κόλα με το καλαμάκι. Δε θα διακόψεις ποτέ μαζί μου, σου προσφέρω απίστευτη ηδονή. Αν διαλύσεις τη σχέση μας, θα σε τρελάνω. Σε εξουσιάζω, και για να ξεφύγεις θα πρέπει η καρδιά σου να ματώσει, να χύσει πάρα πολύ αίμα”.
Να έχεις εμπνεύσει έναν τέτοιο έρωτα, να έχεις ζήσει έναν τέτοιο έρωτα… και μόνο αυτό αρκεί για να δικαιολογήσει το πέρασμά σου από αυτή τη ζωή. Ακόμα κι αν δεν είχα γνωρίσει τίποτ’ άλλο από αυτόν τον έρωτα, θα είχα ζήσει πλέρια, θα είχα το μερτικό μου από την ουράνια ευτυχία, και κάτι περισσότερο.