ο βιβλίο αυτό είναι γνωστό ως “το μυθιστόρημα του Τρότσκι”, αν και, σε τελευταία ανάλυση, ο “βουβός προφήτης” ήταν ο ίδιος ο Ροτ. Γιατί αυτό το μυθιστόρημα, γραμμένο “με πάθος”, δεν πιάνει απλά τον αναπόφευκτο δεσμό ανάμεσα σε επανάσταση και ξεπέρασμα των ψευδαισθήσεων της, αλλά προδιαγράφει μια ευαισθησία και μια συνείδηση που μόνο σήμερα, τελικά, μέσα από πολλές δυσκολίες, φαίνεται να διαμορφώνεται. Δίπλα σε επαναστάτες, που από τη μία περιπέτεια τους στην άλλη αρχίζουν να μιλούν για γραβάτες, καπέλα και σταυρωτά σακάκια, παρελαύνουν σοσιαλδημοκράτες όψιμοι πατριώτες μιας διαλυμένης Ευρώπης, γραφειοκράτες χορτασμένοι και άπληστοι, ασταθείς διανοούμενοι, κοπέλες δήθεν απελευθερωμένες και ξεπεσμένοι παλιοί αριστοκράτες.
